تا چندی پیش تحقیقات علمی٬ این دنیای خاکی ما را کره ای بسیار مطلوب می دانست که نه سرد است و نه گرم٬ دارای مقدار زیادی آب و منابع نامحدودی از اکسیژن. و این روش ها دائمآ به طبیعت زندگی می بخشد. اما این مسئله که حیات می تواند فقط در محیط کره ای مانند زمین به وجود بیاید و تکامل پیدا کند٬ کاملآ اشتباه است.
مثلآ این عقیده کاملآ قبول شده است که آب رادیو اکتیو خالی از هرگونه میکروب و کشنده می باشد. اما یک نوع باکتری وجود دارد که زندگی خود را با این محیط٬ وفق داده و در اطراف راکتورهای هسته ای به سر می برد.
آزمایشی که توسط دانشمند معروف دکتر سیگل در این مورد به عمل آمد به نظر چندش آور می باشد. او اتمسفر کره مشتری را به طور مصنوعی در آزمایشگاه خود به وجود آورد و در این اتمسفر٬ باکتری و خزه پرورش داد که دارای هیچ یک از موادی که ما لازمه حیات به شمار می آوریم نمی باشد٬ آمونیاک٬ متان و هیدروژن٬ آنها را از بین نبرد.
آزمایش هینتن و بلوم انتومولوژیستهای دانشگاه بریستول هم این چنین نتیجه شگفت انگیزی داشت. دو دانشمند یک حشره را به مدت چندین ساعت در حرارت ۱۰۰ درجه خشک نمودند و سپس فورآ خوکچه ی هندی خود را داخل هلیوم مایع کردند. بعد از آنکه آنها را تحت تشعشع قوی قرار دادند دوباره در محیط عادی خود رها نمودند. حشرات به زندگی بیولوژیکی خود ادامه دادند و پس از مدتی نوزادهای کامل و سالم به بار آوردند.
همچنین ما از باکتریهایی مطلع هستیم که در کوههای آتشفشان زندگی می کنند و برخی سنگ می خورند و برخی دیگر آهن می سازند. انبوه علامتهای سوال بیشتر می گردد.
آزمایشات٬ همچنین در مراکز علمی ادامه دارد و روز به روز دلائل تازه ای به دست می آید که نشانگر آن است که حیات فقط در محیطی مثل کره زمین پدید نمی آید.
