منوی Disk

یر منوهای این منو با انتخاب نام دیسک ( Disk 1 یا Disk2 ) در بخش لیست پارتیشنها فعال می گردد .
منوی اول Delete All Partitions.. تمام پارتیشن های دیسک انتخاب شده را پاک می کند .
منوی دوم Properties اطلاعاتی در مورد دیسکت انتخاب شده به ما می دهد . در اینجا هم می توانید گزینه هایی همانند گزینه های موجود در بخش Pereferences را مشاهده نمایید .
ـ منوی Partition
Browse  بااین گزینه می توانید بدون خروج از برنامه از اطلاعات موجود در پارتیشن انتخاب شده مطلع شوید .
Move / Resize از گزینه می توانید اندازه پارتیشن انتخاب شده را بوسیله نوار لغزنده بالای صفحه یا وارد نمودن اعداد مشخص در فیلدها کم یا زیاد کنید . ( قبل از انجام این کار ، باید از طریق گزینه Windows Defragmenter در منوی Partition عمل دفراگ درایوهای مورد نظر را انجام دهید . )
برای Move نمودن یک پارتیشن باید فضایی که برای پارتیشن دیگری اختصاص داده نشده باشد در نزدیکی پارتیشن مذکور وجود داشته باشد . اگر چنین چیزی موجود نباشد پارتیشنی را دارای فضای خالی می باشد کوچکتر نمایید و آنگاه پارتیشنی را که می خواهید Move کنید به آن قسمت خالی که با کوچک نمودن پارتیشن حاصل شده است انتقال دهید . حواستان باشد که عمل Move را در مورد پارتیشن BOOT یا Active انجام ندهید .
بخش انتخاب مربوط به Cluster size فقط برای سیستم فایل های 16 و 32 می باشد . Cluster size سیستم فایل های NTFS را از طریق منوی Partition . Advanced . Resize Clusters. انجام دهید .
Copy : بااین گزینه می توانید یک پارتیشن دیگر عیناً و همانند پارتیشن انتخاب شده بسازید . برای این کار شما به فضایی هم اندازه یا بیشتر از فضای پارتیشن انتخاب شده نیاز دارید .
در پنجره مربوطه و در لیست پایین دیسکی راکه می خواهید کار کپی را برروی آن انجام دهید مشخص کنید .
اگر چنانچه پارتیشنی که کپی نموده اید ظرفیت آن کمتر از ظرفیت فضای آزاد بر روی دیسک است می توانید یکی از گزینه های Beginning of free space ( از ابتدای فضای آزاد ) یا End of free space( از انتهای فضای آزاد ) را به دلخواه خود انتخاب نمایید ، ( پیش فرض برنامه از ابتدای فضای آزاد می باشد ) . اگر چنانچه گزینه مذکور را از انتهای فضای آزاد انتخاب نمودید حتماً باید از نوع سیستم فایل و درست بودن پارتیشن خود مطمئن شده و مقدار فضای باقی مانده نیز قابل دسترسی باشد . در بخش لیست پارتیشنها نیز پارتیشن مربوط را کلیک کنید و کلید Ok را بزنید .
Create :
با این گزینه شما می توانید فضای خالی روی دیسک را پارتیشن بندی نمایید .
ـ گزینه Creat as : که یک لیست پایین رو می باشد دارای دو گزینه Logical Partition ( پارتیشن منطقی ) و Primary Partition ( پارتیشن اولیه ) می باشد .
پارتیشن اولیه برای نصب سیستم های عامل و پارتیشن منطقی برای هر منظوری اعم از ذخیره سازی داده ها و نصب برنامه ها و … می باشد .
(شما می توانید سیستم های عامل خود را بر روی پارتیشن منطقی هم نصب کنید یعنی اینکه اگر پارتیشن اولیه داشتید و خواستید بقیه پارتیشنها را در پارتیشن گسترده به صورت منطقی تقسیم بندی کنید مشکلی برای نصب چند سیستم عامل پیش نخواهد آمد . )
ـ گزینه Partition Type : نیز یک لیست پایین رو می باشد . توسط این گزینه شما می توانید نوع سیستم فایل پارتیشن را مشخص نمایید .
Fat : قابل تشخیص توسط تمامی سیستم عاملها
Fat32 : قابل تشخیص توسط سیستم عامل ویندوز 98 و بالاتر
NTFS : قابل تشخیص توسط ویندوز های 2000 و XP ( NTFS . 04 توسط ویندوز NT قابل شناسایی است )
EXT2 , 3 - swap : سیستم فایل های مخصوص سیستم عامل لینوکس
UnFormatted : یعنی ساختن پارتیشن تنها و اختصاص فضایی برای یک پارتیشن بدون سیستم فایل

در جعبه مخصوص Label می توانید یک لیبل یا نام برای پارتیشن می توانید انتخاب نمایید . این نام می تواند تا 32 کاراکتر الفبایی برای NTFS و 16 کارکتر الفبایی برای EXT2 , 3 و 11 کاراکتر الفبایی برای سایر پارتیشنها باشد .

در بخش SizeBox می توانید اندازه پارتیشن خود را به واحد مگابایت وارد نمایید یا اینکه در روبروی آن درصد فضایی را که می خواهید به پارتیشن مذکور اختصاص دهید را بنویسید .
در بخش Cluster size سعی کنید همان سایز Default را رعایت نمایید تا خود برنامه بر اساس استاندارهای همان سیستم فایل اندازه کلاسترها تعیین نماید .

در بخش Drive Letter نام درایو مربوطه را وارد نمایید یا همان پیش فرض سیستم را قبول کنید .

در فریم مربوط به Position می توانید مشخص نمایید که پارتیشن شما از انتهای فضای خالی تقسیم بندی شود یا از ابتدای فضای خالی .

Delete : از این گزینه برای پاک کردن یک پارتیشن استفاده می شود .

UnDelete : در صورت پشیمانی از پاک کردن یک پارتیشن می توانید از UnDelete استفاده نمایید .
اگر در جعبه گفتگوی ظاهر شده گزینه Delete and Secure Erase را علامت زده باشید ، آن پارتیشن دیگر قابلیت Unerase یا UnDelete خود را که همان بازگرداندن پارتیشن پاک شده می باشد را ازدست خواهد داد . با انتخاب این گزینه تمام آنچه که در پارتیشن مذکور وجود دارد ( داده ها ) از بین خواهد رفت و قابل بازیابی و برگشت نخواهد بود .

Label :برای انتخاب نام یا تعویض آن از این گزینه استفاده کنید
Format : با این گزینه می توانید یک پارتیشن را با سیستم فایل انتخابی خودتان فرمت نموده و یک نام نیز برای آن انتخاب نمایید .

Convert : با این گزینه می توانید نوع سیستم فایل پارتیشن منتخب را به سیستم فایل دیگر تبدیل نمایید . شما می توانید سیستم فایل های پایین تر را به بالاتر Convert نمایید . اگر بخواهید پارتیشنی را که سیستم فایل آن NTFS می باشد به FAT32 تبدیل کنید باید ابتدا آن پارتیشن را پاک کنید سپس مجدداً با FAT32 پارتیشن بندی نمایید .

Merge : با این گزینه می توانید دو پارتیشن را  یکی کنید  تا یک پارتیشن شوند .

قبل از توضیح درباره پنجره های   این گزینه ،  به چند نکته توجه نمایید :
ـ شما می توانید Fat را با Fatr32 به هم پیوند دهید و NTFS را هم با NTFS با هم متصل نمایید ، یعنی نمی توانید NTFS را به Fat یا FAT32 پیوند دهید . اگر بخواهید یک Fat32 را Ntfs به هم پیوند دهید ابتدا باید Fat32 را به NTFS تبدیل ( Convert ) نمایید سپس Merge کنید . ضمناً نسخه های NTFS هم باید یکی باشد یعنی نمی توانید NTFS . 04 ویندوز NT را با NTFS جدید ویندوز های 2000 و XP پیوند دهید .
ـ با توجه به میزان داده های موجود در پارتیشنهایی که قرار است پیوند بخورند ممکن است این عمل حتی بیش از یک ساعت نیز طول بکشد . لذا در صورت طولانی شدن عمل ، هرگز کامپیوتر خود را خاموش یا ری استارت ننمایید تا عمل پیوند تمام شود .
ـ هرگز پارتیشنی را که حاوی فایلهای سیستمی می باشد و یا اینکه Compressed ( فشرده شده ) می باشد را با پارتیشن دیگر پیوند ندهید .
ـ پارتیشن های NTFS باید دارای یک ویرایش ( Version ) و ظرفیت کلاستر برابر باشند . برای اطلاع از این وضعیت می توانید با کلیک راست بر روی پارتیشنهای مذکور و انتخاب گزینه Properties ( تب NTFS info ) این دو مورد را با هم بسنجید .

سپس در مرحله اجرا ، در فریم Merge Options پارتیشنی را که می خواهید پیوند بخورد را مشخص نمایید . با انتخاب هر پارتیشن اطلاعات آن پارتیشن در یک پوشه جداگانه بر روی یک درایو دیگر ذخیره خواهد شد که شما می توانید این پوشه یا فولدر را در فریم پاینیی به عنوان NewFolder وارد نمایید . در فریم آخر نوع سیستم فایل پارتیشن جدید را مشخص نمایید و OK را کلیک کنید .

Split : این گزینه برعکس گزینه Merge عمل می کند . با این گزینه شما می توانید یک پارتیشن بزرگ را به دو یا چند پارتیشن دیگر تقسیم نمایید . توجه داشته باشید که این عمل را در مورد پارتیشنی که اکتیو است و یا دارای فایلهای سیستم عامل می باشد انجام ندهید . (قبل از انجام این کار نیز همچون گزینه Move/Resize ، باید از طریق گزینه Windows Defragmenter در منوی Partition عمل دفراگ درایو مورد نظر را انجام دهید . )

در جعبه گفتگو حاصل از کلیک گزینه Split در تب Data شما می توانید فایلها یا فولدرهایی را که می خواهید در پارتیشن جدید قرار گیرند را به پنجره طرف راست ( New Partition ) منتقل کنید . در بخش فوقانی همین قسمت نیز دو گزینه دیگر وجود دارد که می توانید نام لیبل و نوع پارتیشن خود را اعم از Primary یا Logical را انتخاب نمایید .
در تب Size نیز سایز و ظرفیت مربوط به پارتیشن جدید را مشخص نمایید و Ok را کلیک کنید . به یاد داشته باشید که میزان اطلاعات موجود برروی پارتیشن فعلی با پارتیشن هایی که بعداً ساخته خواهد شد سازگاری داشته باشد . یعنی به اندازه معقول باشد که اطلاعات در آن به راحتی جای گیرد .

Properties : پنجره ای که با انتخاب این گزینه گشوده می شود صرفاً اطلاعاتی درباره پارتیشن انتخابی است که می تواند برایتان مفید باشد .
Check for errors : از طریق این گزینه می توانید از اشکالات و ایرادات احتمالی موجود در پارتیشن انتخاب شده مطلع شوید .
MS_ScanDisk : بوسیله این گزینه می توانید برنامه ScanDisk ویندوز خود را برای کنترل اشکالات احتمالی موجود در پارتیشنها فعال نمایید .
Windows Defragmenter: با انتخاب این گزینه می توانید برنامه DiskDefragmenter ویندوز را برای دفراگ نمودن یک پارتیشن فعال نمایید . ( این گزینه را حتماً قبل از اجرای Move/Resize یا Split اجرا نمایید )
Advanced : این گزینه دارای زیر مجموعه چندگانه می باشد که عبارتند از :

1ـ Bad Sectors Retest : برای کنترل مجدد بدسکتورهای احتمالی موجود در پارتیشن .

2ـ Hide Partition : برای مخفی نمودن پارتیشن .
 
3ـ Resize Root Directory : این گزینه وقتی فعال می شود که شما پارتیشن هایی به صورت Fat16 که مخصوص سیستم عامل منسوخ شده DOS622 می باشد، بر روی هارد دیسک خود داشته باشید . عددی که در New Capacity وارد می شود خودبخود برای مطابقت با سایز کلاسترها رند می شود .

4ـ Set Active : برای فعال و اکتیو نمودن یک پارتیشن به کار می رود . معمولاً این کار را برای پارتیشنهای از نوع Primary انجام می دهند تا قابلیت بوت داشته باشند .( مخصوصاً درایو C: )

5ـ Resize Clusters : با این گزینه می توانید سایز کلاسترها را کم یا زیاد کنید .( کلاستر نوعی واحد ذخیره سازی است . هر کلاستر از تعداد ثابتی سکتور ( 2 تا 8 عدد ) تشکیل می گردد . کلاستر کوچکترین واحدی است که سیستم عامل می تواند آن را مدیریت کند هرچند که خود از سکتور تشکیل گردیده است . )